درمان پارکینسون هنوز به طور قطع پیدا نشده است؛ اما داروهای زیادی وجود دارند که برای کنترل این بیماری مغز و اعصاب مفید هستند. در این زمینه می‌توان از لودوپا، آمانتادین، بی‌پریدن و سلژلین استفاده کرد.
برخی از علائم اولیه پارکینسون می توانند چندین سال قبل از بروز مشکلات حرکتی شروع شوند. این علائم اولیه عبارتند از:
تبلیغات
فیزیوتراپی به دلیل جلوگیری از پیشرفت بیماری و ممانعت از محدودیت های عملکردی در درمان بسیار موثر خواهد بود.
افزایش مصرف نمک و داشتن وعده های زیاد با حجم کم باعث می شود تا فشار خون و سرگیجه نداشته باشید.
مرحله ۲ به عنوان یک نوع متوسط از پارکینسون در نظر گرفته می شود و علائم بسیار بیشتر از علائم تجربه شده در مرحله ۱ است.
تا سال ۲۰۲۲، هنوز هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون پیدا نشده است اما می توان پیشرفت آن را کنترل کرد. همچنین هیچ علت مشخصی برای ایجاد این بیماری وجود ندارد.
تولکاپون می تواند باعث آسیب کبدی شود و معمولاً برای افرادی که به درمانهای دیگر پاسخ نمی دهند استفاده می شود.
سابقه خانوادگی: افرادی که اعضای خانواده نزدیکشان مبتلا به پارکینسون هستند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
علائم معمولا در یک سمت بدن ظاهر می‌شوند و درنهایت، به‌سمت دیگر نیز سرایت می‌کنند. علائم پارکینسون بسیار شبیه بیماری‌های دیگری است که روی سیستم عصبی تأثیر می‌گذارند؛ بنابراین مخصوصا اگر علائم فرد خفیف باشد، تشخیص علت اصلی بیماری زمان‌بر خواهد بود.
افزون بر علائمی که برای بیماری پار کینسون ذکر شد ، برخی علائم وجود دارند که امکان دارد در تمامی افراد به چشم نخورند.
مرحله ۳ مرحله میانی در پارکینسون است و نقطه عطف اصلی در پیشرفت بیماری پارکینسون است. بسیاری از علائم مشابه علائم مرحله ۲ است.
افزایش مصرف فیبر و مایعات در وعده های روزانه می تواند از ابتلای شما به یبوست که مشکل بسیاری از بیماران است ، جلوگیری کند.
مرحله ۵ پیشرفته ترین مرحله بیماری پارکینسون است (به اصطلاح به آن پارکینسون زخم بیماری پارکینسون پیشرفته می گویند). سفتی پیشرفته در پاها همچنین می تواند باعث یخ زدن در هنگام ایستادن شود و ایستادن یا راه رفتن را غیرممکن کند.